DERD-İ DERUN

İlk yaratılan nur... Son peygamber... Hz. Adem (as)'den itibaren müjdelenen ve kâinatın hürmetine yaratıldığı zat... Kainat ağacının en muhteşem, en mükemmel, en olgun, en son meyvesi... Hz. Adem (as)'in tövbesinin kabul edilmesi için yaratıcıya kendisi için şefaatçi kıldığı zat... Hz. İbrahim (as)'in duasının kabulü... Hz. İsa (ra)'nın müjdelediği... Amina'nın rüyasının tecellisi... Yahudi din alimlerinin bekleşip durduğu... Rahiplerin yolunu gözlediği, ağaran her şafakla “işte geldi-gelecek” deyip ümide kapıldıkları zat... O sadece birkaç kişinin beklediği zat değildi elbet... Bütün bir kâinatın, insanların, insanlığın beklediği bir Zat idi... O beklenen zat; Abdulmüttalib'in yetimi, Abdullah'ın oğlu, Amina'nın gözbebeği, Kainatın gülü ve Efendisi Hz. Muhammed (sav) idi.