Kafkasya Maceraları

Alexander Dumas, 1858'de gerçekleştirdiği Rusya seyahatinin ardından, Kafkasya Dağları'nda tehlikeli bir yolculuğa çıktı. Büyük Kafkasya'nın vadiler, yüksek dağlar ve uçurumlardan örülü vahşi doğasıyla, kazanılamayacak davalardan kaçan insanlar ve halkların sığınağı olmuştur yüzyıllar boyunca. O dönemde Çar Rusya'sı, Avrupa ve Asya arasındaki bu bölgeyi ele geçirmeye çalışıyordu. Ama İslam, gölgesinde yaşayanları birbirine bağlıyor, liderleri Şamil önderliğinde yaptıkları gerilla savaşları bu dağlı halklar için günlük yaşamın bir parçası sayılıyordu. Çar Cossack'ın birkaç mil arayla konuşlanmış askeri gözlem istasyonlarının yer aldığı bu bölgede Ermeniler, Farisiler, Lezgiler, Tatarlar, Kalmuklar, Çeçenler ve bunlardan daha eski milletlerin karışımları, kültürleriyle, gizemli, oryantal bir atmosfer oluşturuyordu. Dumas'a göre buralar ‘İnsanın her an düşmanıyla burun buruna gelebileceği' yerlerdi ve bölge insanları her an kendilerini savunmaya hazır olmak zorundaydılar. Bu tarihi bölgede, bir insanın kılıcı kendi hayatından daha önemliydi. Kılık kıyafetlerine önem vermeyen bu kabile üyelerinin, bir zamanların Haçlı Seferleri'ndeki askerlerin silahları olan jilet kadar keskin kılıçları ve bıçakları vardı. Dumas, heyecanlı gözlerle bu tablo kadar güzel manzaraları seyrederek, halk hikayelerini dinleyerek her zaman kendisi için yeni ve yabancı olan birçok şeyi denemiştir (at üstünde birebir dövüşlere katılmak ve küçük grupların uzak topraklara düşman avlamaya gittiklerinde onlara eşlik etmek gibi). Dumas, büyük bir iştahla, büyük bir neşeyle, cesaretle, bitmeyen enerjiyle Kafkasya'ya hayran kalmış, birçok tecrübe ve 1001 gece masallarındaki karakterlere benzer arkadaşlar edinerek bu şahane bölgeyi at üzerinde baştan başa dolaşmıştır. Bu kitabı okuyanlar, Dumas'laberaber 20. yüzyıldan uzak sihirli ve egzotik bir dünyada zaman zaman hayretler içinde kalarak uzunca bir seyahate çıkacaklar...